حدود دو ماه است که از شیوع بیماری کرونا می گذرد. طی این مدت آنچنان آن را جدی نمی گرفتم چون اعتقاد دارم که ترس و نگرانی زیاد در مورد هرچیزی بیشتر تو را در دامن آن فرو می برد. با این همه، اکنون واقعا این ویروس شدیدا پخش شده و روز به روز به تعداد مرگ و میر اضافه می شود. برای همین به خاطر خانواده و گربه هایم هم که شده باید خیلی مراقب باشم و سعی کنم اصلا بیرون نروم. امروز امتحان عملی آیین نامه داشتم اما به همین علت نرفتم و معلوم نیست دیگر کی بتوانم بروم. واقعا مشخص نیست چه اتفاقاتی قرار است پیش بیاید و تا کی این قرنطینه بودن ادامه پیدا کند. همین اتفاق بهانه ایست برای این که از لحظات حالمان استفاده ی نهایت را ببریم و قدر روزایی هایی که زندگی می کنیم را بدانیم. خیلی از مردم دچار بیماری کرونا شده بودند و از این که خیلی کارها نکردند و بیشتر مراقب خودشان نبودند اظهار پیشمانی می کردند.

کسب و کار "والیمو" من متاسفانه مصادق با این ایام راه اندازی شده است و به طبع بازخورد قابل قبولی پیدا نخواهد کرد. اما من از این فرصت ها استفاده می کنم و جنبه های دیگر این کسب و کار را تقویت می کنم و همچنین دانش و معلومات مرتبط با این زمینه را در خود بالا می برم. به لطف بستر اینترنت می توان خیلی از کارها را آنلاین انجام داد و پیش برد. هر موفقیتی در دل سختی ها رشد می کند. تمام این ها روزی خاطره ای برای تعریف کردن می شود.

متاسفانه زحمات زیادی که برای ورزش کشیده بودم طی این دو هفته رو به زوال رفته است و نتوانستم ورزش درستی انجام بدهم. حتما دوباره استارت جدی می زنم و خودم را بالا می کشم و همچنین لوازم ورزشی مناسب خانه تهیه می کنم تا بهترین استفاده را ببرم. تحت هیچ شرایطی نباید جا بزنم و بهانه بیاورم! این فرصت را می توان برای کار کردن روی تکنیک های کراسفیت و بالا بردن مهارت هایم بدانم نه فرصتی برای درجا زدن! همچنین فرصتی برای بهبود هنر رقص خود و انعطاف بدنی بدانم. پس تا می توانم از این فرصت ها استفاده می کنم و این دو هفته ی گذشته را در زمینه ی ورزش جبران میکنم.


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها